En el abrazo escarchado del invierno.

W mroźnym uścisku zimy
czas nieco zwolnił swój bieg.
zmarznięta ziemia w refleksji trwa,
nad tym co gasnąc na zawsze,
odchodzi gdzieś w niepamięci dal.
Lodowe wstęgi ulic...
Płatki tańczące na wietrze...
Warstwa śniegu rozłożyła się białą kartą.
Tu i tam dym się snuje z komina,
jak myśl błądząca po głowie.
W mroźnych objęciach zimy
na przebudzenie oczekiwania czas.

Czego nam brak.

Rzadko myślimy o tym,
co teraz posiadamy,
lecz zawsze o tym,
czego nam brak.
Przez to życie
nijakim się zdaje,
a szczęście traci swój smak.

Rzadko myślimy o tym,
co dobre i radosne,
lecz częściej o tym,
co smutne i złe.
Przez to życie
cięższym się zdaje,
gdy kumulują się troski.

¿Qué es la felicidad?

Czym jest szczęście?
to ciekawe pytanie,
bo ono czym innym
dla każdego człowieka jest. 
Lecz gdyby dobrze się zastanowić,
taka oto odpowiedź
w mojej głowie pojawia się.
Szczęście to coś do zrobienia,
co rzeczywistość zmienia.
To ktoś do kochania,
dla kogo uczuć starania.
To nadzieja na coś,
gdy zmartwień masz dość.
Tym właśnie jest szczęście,
nic dodać, nic ująć więcej.

El inicio del invierno.

Wysoko w górze zawisły
ciężkie i ciemne chmury.
Wiatrem powiało, śniegiem sypnęło...
Już na dobre zaczęła się zima,
surowej ciszy czas.
Wszędzie nic, tylko biel,
ta pierwsza i ta świeża.
Drzewa jak farbą muśnięte,
stoją w niemej zadumie,
nieuchronność martwych chwil kontemplując
wśród jasnych zimowych pejzaży.
El inicio del invierno,
Surowej ciszy czas...

Puesta del sol de diciembre.

Nad linią horyzontu
rozlał się truskawkowy koktajl
grudniowego nieba 
o zachodzie słońca.
Nad nim głęboki błękit,
kolor dojrzałych jagód
z wolna przybierający.
Krótka, ulotna chwila
przed zapadnięciem zmroku 
po prawie zimowym dniu.
Ostatnie krwiste błyski słońca,
a potem już tylko wieczoru filet
i nocy bezksiężycowej czerń...

¿Qué pasó?

Tyle było marzeń,
tyle było planów,
tyle było obietnic,
tyle pięknych słów.
Gdzie dziś to wszystko?
co się z tym stało?
Chęci i odwagi
chyba było za mało.
Tyle było marzeń,
tyle wielkich słów,
skończyła się miłość,
rozpłynęła się znów... 

Cuando la piensamiento que quieren hablar...

Gdy myśli chcą mówić,
milkną słowa.
Gdy serce chce się obudzić,
zasypia rozum. 
Gdy dusza chce zobaczyć,
zamykają się oczy.
Gdy intuicja karze słuchać,
zatykają się uszy.
Chcesz widzieć, słyszeć,
czuć więcej?
Niech cię nie zwiodą zmysły,
wejdź w swoje wnętrze,
poznaj siłę umysłu.