owijam w satynową ciszę
chwila kwaśna jak ocet
wyciska z serca łzę
miliony dźwięków
przekrzykuje się w chaosie
nieprzyjemną nutą
a niespokojne serce drży
zamykam oczy
afonią głaszczę wzburzone myśli
pod powiekami
czas przesuwa łagodne sny.
© A.K.
zdj.Saatchiart.com
English version of the poem:
Moldy words
I wrap in satin silence
a sour moment like vinegar
squeezes a tear from the heart
millions of sounds
exclaims in chaos
with the unpleasant note
and the restless heart trembles
I close my eyes
with afonia I stroke my thoughts
under the eyelids
time moves gentle dreams
© A.K.
zdj.Saatchiart.com
