Głowa już prawie pęka w szwach
od myśli. co się kotłują,
słowa cisną się na usta,
chcąc wyrazić to, co czuję.
Cisza- hałas, hałas- cisza,
w tym szumie pędzących chwil
zatracam gdzieś swój życia rytm,
już sama siebie nie słyszę.
Czas najwyższy się zatrzymać,
zastanowić się, poczekać,
doganiając stracony czas,
który tak szybko ucieka.
