Kiedy codzienność daje w kość,
ja twarda, silna jak skała,
złemu losowi nie daję się.
Z kolan uparcie powstaję,
z mocnym postanowieniem i wiarą,
idę przed siebie, dalej i dalej.
W kieracie mknących dni
zrobię wam wszystkim na złość
i będę żyć z całych sił.
Rzeczywistość jest zmienna,
jak kapryśna jest pogoda,
na żale, smutki czasu szkoda.
