Całkowita ilość wyświetleń

niedziela, 28 października 2018

su soledad (jej samotność)


dała im życie
otoczyła miłością
była jak balsam
na małe i duże
dziecięce troski

z wdzięczności
znalazła miejsce
nie w sercach
lecz w domu
dla niechcianej
jesieni życia

tam
starość dobrze zna
tęsknotę
samotność
i smutek

na próżno
zmęczone oczy
z nadzieją
wypatrywały
znajomych twarzy

przywiędłe dłonie
czekały na czuły gest
z uśmiechem
ciepłym słowem
nadaremnie

zapomnieli
nie przyszli
zbyt zajęci karierą
pod powieką zalśniła łza
rozczarowanie
taki cierpki miało smak

pewnego dnia
odeszła cicho wśród obcych
na grobie
wiązanki i znicze od rodziny
uciszały
wyrzuty sumienia

© A.K
English version of the poem:

she gave them life
surrounded  with love
and was like a balm
for small and large
children's worries

as a gratitude
she found a place
not in hearts
but at home
for unwanted
autumn of life

there
old age knows well
yearning
loneliness
and sadness

in vain
tired eyes
with hope
looked for
familiar faces

withered hands
waited for a tender gesture
with smile
a warm word
to no avail

they forgot
did not come
too busy with career
a tear glistened beneath her eyelids
disappointment
so sour had the taste


oneday
she passed away quietly among strangers
on the grave
bunches and candles from the family
calmed down
pricks of conscience
© A.K.