karmisz źrenice błękitem,
jesteś tylko iluzją,
stworzoną
ulotnym szczęściem.
Gdzieś w wyobraźni
tworzysz tęczowe miraże,
gdy kryształowym echem
dotykasz serca,
wrażliwość pęka na pół.
Jesteś i nie ma cię.
Pośród złotych warkoczy,
splatanych słoneczną dłonią
szukam twych śladów,
poezjo.
© A.K
English version of the poem:
Although
you feed pupils with blue,
you are just an illusion,
created
by fleeting happiness.
Somewhere in the imagination
you create rainbow mirages,
when with crystal echo
you touch the heart,
sensitivity breaks in half.
You are and you are not.
Among golden braids,
braided with a sunny hand
I am looking for your tracks,
poetry.
© A.K
