Sigue lloviendo.(Ciągle pada.)

Ciągle pada...
Zapłakane deszczem szyby
kroplami deszczu lśnią.
Ciągle pada...
Ciemność panoszy się wszędzie,
gwiazdy poszły spać.
Ciągle pada...
Na rozmokniętej wodą ziemi
suchego skrawka miejsca brak.
 Ciągle pada...
A ja czekam w ciszy na to,
aż spłynie cały ten smutek i żal. 

Kruchość fascynacji.

Zauroczenie traci swój urok,
fascynacja traci swą świeżość,
jak wiosna kiedy przekwitną drzewa,
jak maj, gdy obsypią się bzy,
brązowe plamy wolnej agonii
między liśćmi zostawiając po sobie.
 Zauroczenie traci swój blask, 
jak słońce poza chmurami.
Fascynacja traci swą siłę,
jak światło latarni we mgle,
ledwo widoczne błyski uczucia
rozpraszając w nocnej ciemności.