Zazdroszczę niebu błękitu
tego, że jest bliżej ptaków,
które tak kochają wolność
i kolorów malowanych
każdym nowym świtem, zmierzchem.
Zazdroszczę górom siły,
tego że przez tyle lat
trwają milcząc, niewzruszone
mimo wiatru, deszczu, burz,
a tuż obok księżyc, słońce.
Zazdroszczę wiośnie radości,
i wakacyjnej beztroski latu,
jesieni złotem lśniących liści,
zimie śnieżnej bieli w zaspach,
bo z każdą pór pięknieje świat
© A.K.
English version of the poem:
I envy the sky its blue,
that it's closer to birds,
who love freedom so much
and colors, painted by
every new dawn, dusk.
I envy the mountains their strength,
that for so many years
they remain silent, unmoved,
despite the wind, rain, storms,
and next to the moon, the sun.
I envy the spring its joy,
and a carefree holiday summer ,
autumn its shiny from gold leaves,
winter snow white in snowdrifts,
cause the world is cutter with every season
© A.K.
