chowamy się za szklanym ekranem
żonglujemy tysiącami ikonek
tworząc (nie)rzeczywistość
wirtualny świat to tylko martwe obrazy
kolory bez uczuć
nie uronią szczerych łez
nie mają też prawdziwego uśmiechu
pojawią się i zgasną
a ja jestem jednym z wielu ziarenek
na pustyni zwanej samotnością
© A.K.
English version of the poem:
Untangible as the air
we hide behind a glass screen
we juggle with thousands of icons
creating (un)reality
the virtual world is just dead images
colors without feelings
they can't shed sincere tears
don't have a real smile either
they will appear and go out
and I am one of many grains
in the desert called loneliness
© A.K.
