wędrujesz z pełną walizką
zapakowaną
doświadczeniem i mądrością
przez przyprószone
szarym pyłem dni
na kolejnych stacjach
wyznaczonych
przez pędzące wciąż przed siebie
jak pośpieszny pociąg
życie
chcesz odnaleźć własne ja
choć przez chwilę
próbujesz
złapać głębszy oddech
gdy czas
biec ci każe coraz szybciej
bez wytchnienia
człowieku
nie bój się powiedzieć dość
ucisz myśli
zmęczone nieustannym zgiełkiem
i marzeniom do błękitu
daj się ponieść
© A.K
English version of the poem:
man
wandering with a full suitcase
packed by
experience and wisdom
through the sprinkled
by gray dust days
at subsequent stations
designated
by rushing still ahead
like a hurried train
life
you want to find your own self
for a moment
trying to
catch a deeper breath
when time
makes you running faster
without rest
man
do not be afraid to say enough
calm your thoughts
being tired of constant turmoil
and let dreams to the blue
carry you away
© A.K
© A.K© A.K
