Silencio (Cisza)

Spleśniałe słowa
owijam w satynową ciszę
chwila kwaśna jak ocet
wyciska z serca łzę

miliony dźwięków
przekrzykuje się w chaosie
nieprzyjemną nutą
a niespokojne serce drży

zamykam oczy
afonią głaszczę wzburzone myśli
pod powiekami
czas przesuwa łagodne sny.
© A.K.
zdj.Saatchiart.com

English version of the poem:

Moldy words
I wrap in satin silence
a sour moment like vinegar
squeezes a tear from the heart

millions of sounds
exclaims in chaos
with the unpleasant note
and the restless heart trembles

I close my eyes
with afonia I stroke my thoughts
under the eyelids
time moves gentle dreams
© A.K.
zdj.Saatchiart.com