poezja
to przesiąknięte łzami deszczowe wersy
strofy
nocą pisane własną krwią
żeby uśmierzyć ból
co w sercu jak drzazga głęboko tkwi
poezja
to radość płynąca
w uśmiechniętych nadzieją słowach
słoneczne szczęście
w spełnionej duszy
tańczące z kolorowym wiatrem
© A.K.
English version of the poem:
poetry
they are rain-soaked verses
stanzas
at night written with their own blood
to relieve pain
that in the heart is like a splinter deeply stuck
poetry
it is a joy flowing
in smiling with the hope words
sunny happiness
in the fulfilled soul
dancing with colorful wind
© A.K
v
trawy
zagrały fiołkowe stacatto
wiosna przecież
uwielbia słuchać zwiewnych nut
kruchością
zapisanych w pachnących bukietach
niebo
ubrało najsoczystszy błękit
wiosna kocha
przeglądać się w lazurowych głębinach
dotykać fal muskanych wiatrem
na powietrznym oceanie
© A.K
English version of the poem:
grass
has played violet stacatto
spring after all
loves to listen to gauzy notes
by fragility
stored in fragrant bouquets
sky
dressed up the brightest blue
spring loves
looking at the azure depths
touch the waves doffed by the wind
on the airy ocean
© A.K
wy którzy duszę i wiarę
brzęczącą monetą
do serc
zimnych i twardych jak kamienie
przytulacie
śmiercią jak świece zdmuchnięci
pozostaniecie bez niczego
nadzy i żałośni
zbyt dumni by uronić łzę
w niemej prośbie o litość nad sobą
gdy czyny zbyt ciężkie
a niebo tak wysoko
i tylko skrzydeł wciąż brak
© A.K.
English version of the poem:
you who soul and faith
with clinging specie
to hearts
cold and hard as stones
are hugging
by death like candles blown away
you will remain without anything
naked and pathetic
too proud to shed a tear
in a silent plea for self-pity
when the acts are too heavy
and the sky is so high
and only the wings are still missing
© A.K
W Tobie Panie na niebie wysokim
jest jasność
zaplatająca
nadzieją słoneczne warkocze
dopełniające szczęściem deszczowe chwile
We mnie jest ciemność
rozrzucająca w sercu ciężkie kamienie
aż pęka tama
po brzegi zalana czarnym smutkiem
gdy księżyc
dopina powiekom srebrne łzy
W Tobie Panie jest cisza
szepcząca bez słów pośród gwiazd
gdy nieme usta
wiatr mgłą tkaną dłonią głaszcze
We mnie jest hałas
gdy krzykiem przemawiają myśli tysiące
i tak trudno usłyszeć
zapomniany od lat głos we własnym wnętrzu
© A.K
English version of the poem:
In You Lord on the high sky
there is a brightness
plating
with hope sunny braids
complementing with happiness rainy moments
There is darkness in me
spreading heavy stones in his heart
until the tama breaks
to the brim flooded with black sadness
when the moon
he adds silver tears to his eyelids
There is silence in You Lord
whispering without words among the stars
when mute lips
wind with a fog woven hand strokes
There is noise in me
when thousands of thoughts speak with a shout
and it's hard to hear
a voice forgotten for years in one's inside
© A.K
Słoneczny promień złotym nożem
pruje fastrygi pozostawione przez pobladłą noc.
Przebija się przez puszyste obłoki,
dryfujące jak białe statki po niebieskim oceanie,
rozlewającym fale wysoko w przestworzach.
Wiosenny dzień, obudzony radośnie śpiewającymi ptakami,
otwiera coraz szerzej piękne, szafirowe oczy,
strzepując przyklejone sny z długich jak firanki rzęs.
W powietrzu czuć tą szczególną świeżość i lekkość,
charakterystyczną dla kwietniowego poranka,
który wprost zachęca do tego by opuścić ciepłe łóżko
i wyruszyć na miły spacer po ożywionym parku,
wśród napęczniałych młodą zielenią drzew.
Patrząc w rozświetlone przyjemnym światłem okno,
myślę sobie, że wiosna to najpiękniejszy czas,
otulony różowym płaszczem, uszytym przez matkę naturę,
troszczącej się o każde ze swych stworzeń.
Wiatr wydaje się nucić wesołą melodię:
"Wiosno, wiosno ach to ty, tańczysz w kusej sukience
słodkim nektarem kusząco pachnącej
gdzie motyle mają swój wieczysty raj."
Wiosenny dzień jest jak tęcza, rozkwitająca kolorami
po ubogiej palecie, jaką malowane są zimowe krajobrazy.
Pastelowa delikatność w kwiatach i odradzającej się zieleni
to radość i miłość życia, ciesząca wzrok feerią barw.
Odsuwam na bok smutne myśli, nie czas na troski,
gdy wiosna na zewnątrz śpiewa pogodne pieśni.
Pora wstać, zaparzyć ulubioną kawę i wyruszyć
na spotkanie z najprzyjemniejszymi chwilami,
czekającymi z niecierpliwością na ukochanej ławeczce.
© A.K
English version:
Sunny ray with a golden knife
tears the tacks left by a pale night.
It breaks through the fluffy clouds,
drifting like white ships in the blue ocean,
spilling waves high in the sky.
Spring day, woken up by joyfully singing birds,
opens wider and wider beautiful, sapphire eyes
brushing away glued dreams from long lashes.
In the air feels this special freshness and lightness,
characteristic for the April morning,
which simply encourages you to leave warm bed
and go on a nice walk through the lively park,
among the trees swollen with young greenery.
Looking at the window illuminated by a pleasant light,
I think that spring is the most beautiful time,
wrapped in a pink cloak, sewn by nature,
caring for each of her creatures.
The wind seems to hum a happy tune:
"Spring, spring, it's you, you dance in a tousled dress
like sweet nectar temptingly smelling
where butterflies have their everlasting paradise. "
Spring day is like a rainbow, blooming in colors
after a poor palette, in which are painted winter landscapes.
Pastel delicacy in flowers and regenerating greenery
is joy and love of life, enjoying the look of a brim of colors.
I put aside sad thoughts, no time for worries,
when spring outside sings sunny songs.
Time to get up, make favorite coffee and set off
to meet the most pleasant moments,
waiting impatiently on their beloved bench.
© A.K
Dokąd zmierzasz człowieku
Dokąd zmierzasz człowieku?
Przed palącym światłem
uciekasz w cień,
ciało przenika chłód.
Patrzysz na słońce,
dostajesz łzy,
gdziekolwiek wiedzie droga.
Czy siłę masz jak On,
zmartwychwstać,
gdy umarła dusza,
ukrzyżowana grzechem?
Czy tak jak On, odsuniesz
z serca kamień
i pozwolisz zakwitnąć nadziei?
Dokąd idziesz człowieku?
© A.K.
English version of the poem:
Where are you going, man?
From the burning light
you are running into the shadow,
chill touches the body
You look at the sun,
you get tears,
wherever the way goes.
Do you have strength like Him,
rise up from the death
when the soul died
crucified with sin?
Will you move away like him
from the heart of stone
and let the hope blossom?
Where are you going, man?
© A.K
Dobroć
to podarowane komuś bez łez chwile
które nie pytają o cenę
to ciepło ogrzewające cudze serca
bez wyjątków
to życzliwe słowa dające wiarę
że kiedyś spełnią się
czyjeś marzenia te małe i te większe
to piękne gesty
wrażliwą duszą szczerze uczynione
jak kromka chleba
posmarowana szczęściem
©A.K.
English version of the poem:
Goodness
it's in given to someone without tears moments
which do not ask about the price
it's heat that warms someone's hearts
with no exceptions
it's in kind words that give faith
that will come true someday
someone's dreams small and bigger ones
it's in beautiful gestures
by sensitive soul sincerely made
like a slice of bread
smeared with happiness
© A.K
