Czekając na wiosnę.

W oczekiwaniu na upragnioną wiosnę
cieszę się ciepłem promieni słońca
jednego z tych najpiękniejszych,
jeszcze niestety zimowych dni.

Maluję w swej wyobraźni obraz 
tryskających faerią swych barw,
kwitnących świeżością ogrodów,
co tak dobrze w pamięci mej tkwi.

W oczekiwaniu na upragnioną wiosnę
w lazur nieba z nadzieją spoglądam,
i przysłuchuję się ptasim trelom,
co brzmią jakby nieco radośniej.

Lada chwila ten moment nadejdzie,
kiedy na koniec po długiej drzemce
już na dobre obudzi się ziemia
i świat weselsze oblicze mieć będzie. 

El final del carnaval.

Powoli kończy się kolorowy karnawał,
a razem z nim gaśnie taneczny szał.
Z wolna blednie blask strojnych kostiumów,
z westchnieniem odkładanych gdzieś na dno szaf.
Wymyślne maski z żalem ściągnięte z twarzy
leżą w bezładzie dawno już porzucone 
na wielkim śmietnisku minionych wydarzeń.
Swoim rytmem dalej toczy się życie,
to największy bal nad balami jest,
jedną szansę masz na nim zatańczyć,
drugi raz już nigdy nie zaproszą cię.

Lustro prawdy.

Oczy są jedynym lustrem prawdy
w zakłamanym obrazie osobowości.
W ich głębi dokładne odbicie
skrywanych uczuć zobaczysz,
od rozpaczy do nienawiści
i od radości do miłości.
Oczy zdradzają to wszystko,
co w czyjejś duszy siedzi,
wyznają wszystko tak szczerze,
jak na jakiejś spowiedzi,
bo tylko oczy nigdy nie kłamią... 

Zostań.

Zostań ze mną, proszę,
niech czas raz w miejscu stanie, 
zostań ze mną, proszę,  
jeszcze za wcześnie na rozstanie,
chwile bez ciebie złoszczą.

Jeśli jednak odejdziesz,
obiecaj, że wrócisz do mnie,
a ja, przecież wiesz,
będę na ciebie czekać,
uśmiechając się do wspomnień. 

Na nostalgiczną nutę.

Lubię we wspomnieniach wracać
do swoich dziecinnych lat,
do beztroskich zabaw szczęścia,
kiedy ładniejszy i prostszy
wydawał się ten świat.

Radość w sercu chowam
z dostarczających miłych wzruszeń,
tak pięknie przeżytych chwil,
z wypełnionych miłością i troską

tych wszystkich nocy i dni. 

Ukraina.

A na euromajdanie
i nie tylko na nim,
w bratobójczych walkach
krew płynie strugami.
Fala przemocy się rozlewa,
ogień walk rozsiewa się dalej.
Niepokorni obywatele
swobody się domagali,
a w odpowiedzi śmierć spotkali,
w starciach z berkutem,
w starciach z tituszkami.
Ile ludzi musi zginąć,
by pokój przywrócić

temu nieszczęsnemu krajowi?
Ile nieszczęść ma się wydarzyć,
by powrócił rozsądek do głowy?
A na euromajdanie

krew się leje strumieniami...

Por eso me gusta estar contigo.

Z tobą tak lubię być,
wspólnie spędzając czas,
dla takich miłych chwil
naprawdę warto żyć.
Samotne serca dwa
długo na siebie czekały,
nim tęskniąc za uczuciem,
na szczęście się spotkały.
Odchodzi już w zapomnienie
pustych dni smutny czas,
a to wszystko dzięki miłości,
co swym czarem złączyła nas.