piątek, 3 listopada 2017
acercarse a la inexistencia ( coraz bliżej do niebytu)
pierwszym oddechem
witasz świat
nieświadomy wyroku losu
dziś jeszcze młody jesteś
a śmierć już zagląda w oczy
czekając na swoją chwilę
tykają wskazówki w zegarze życia
dreszczem coraz częściej
przeszywa smutna myśl
że coraz bliżej do niebytu otchłani
gdy ciało gnie się
pod ciężarem przeżytych chwil
©
English version of the poem:
with the first breath
you welcome the world
unconscious of the sentence of fate
you are still young today
and death already looks in the eyes
waiting for its moment
ticking the hands in the clock of life
more and more often
with thrill pierces sad thought
that is closer and closer to the non existence
abyss when the body is bending
under the weight of past moments
©
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz