W oknie wilgotnym
od deszczowych łez
stoi Tęsknota,
szarymi oczami
zaopatrzona
w pustą dal.
Zegar odmierza
sekundy, minuty,
godziny samotności,
a ona wciąż czeka
na swój kawałek
błękitu nieba
i jeszcze wierzy
w swoje szczęście...
©
Ehglish version of the poem:
In the window
wet from rainy tears
stands Longing,
her gray eyes
staring at
an empty distance.
The clock's ticking
seconds, minutes,
hours of loneliness,
And she's still waiting
for her piece
of blue sky
And still believes
In her happiness ...
©
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz