"Kiedy umiera dzień, rodzi się noc ze swoimi marzeniami, wizjami i lękami."
Umiera światło,
kończąc swój żywot
w słońca promieni
krwawej pożodze...
Zachłanna tak
czeluść nocy
coraz szerzej
wrota otwiera...
Nad horyzontem
ginącej łuny
ostatni krzyk,
zapada mrok...
Na autostradzie
nocnego nieba
mkną gwiazdy,
los drogowskazem...
©
English version of the poem:
Dying light,
ending his life
in sun rays
bloody conflagration ...
So greedy
abyss of night
wider and wider
opens its gate...
Over the horizon
of dying glow
last cry,
the darkness falls ...
On the highway
of night sky
whisking stars,
the fate is a signpost ...
©
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz