El dolor y la tristeza.(Żal i smutek.)

Po stracie kogoś,
kto był przez ciebie
naprawdę bardzo kochany
nie ukryjesz smutku w oczach,
w nich odbija się wiernie
stan twojej cierpiącej duszy. 
Nie zatrzymasz rzeki smutku,
wylewanej przez ciebie
pod osłoną kolejnych nocy,
w której brodzisz w samotności.
Nie wstydzisz się łzy,
co na policzku srebrem lśni,
płynąc w czyjejś obecności
i nie zapełnisz pustki,
co w życiu twoim
beznadzieją i tęsknotą się odzywa.

Hay comienza el arco iris.(Tam zaczyna się tęcza.)

Są na świecie tacy ludzie,
dzięki którym życie nasze
pięknych barw nabiera,
a poranki z uśmiechem są witane.
Bo tęcza tam się zaczyna,
gdzie zranione serce śpiewa
pieśń o płynącej radości...
Są na świecie tacy ludzie,
dzięki którym życie nasze
o wiele lepiej smakuje.
Szczyptą uczucia, odrobiną miłości
dla ciebie dobrze je doprawiają.
Bo tęcza tam się zaczyna,
gdzie harmonia emocji muzykę gra.

Radość chwil.

Każdą chwilą się ciesz,
szukaj w życiu radości,
nie omijaj niczego,
co wywołuje uśmiech na twarzy.

Każdą chwilą się ciesz, 
szukaj w życiu zadowolenia,
nie omijaj niczego, 
co prowadzi do spełnienia.

Każdą chwilą się ciesz, 
szukaj w życiu szczęścia,
nie omijaj piękna,
łap go jak najwięcej. 

La partícula del universo.(Cząstka wszechświata.)

W lekkim puchu dmuchawców...
W ulotnym zapachu powietrza...
W drobniutkich pyłkach kwiatów...
W nieuchwytnych mrugnięciach oczu...
W delikatnym szeleście trawy...
W krótkim locie motyla... 
W najcieńszych refleksach słońca... 
W najcichszym brzęczeniu owadów... 
W najmniejszej cząstce świata,
gdzie oko i ucho nie sięga,
wszechświat zawarty jest... 

Kiedy niebu...

Gdy niebu znudzi się błękit,
niech nie opuszcza cię nadzieja.
Jak po płaczu schną łzy,
nie mogąc płynąć bez końca,
tak po największym deszczu
musi kiedyś zaświecić słońce.
Gdy niebu znudzi się błękit,
niech nie opuszcza cię radość,
jak po promiennym uśmiechu
pryska gdzieś cała złość,
tak ty w kolorach tęczy
powiedz smutkowi dość. 

¿Dónde está el cielo?(Gdzie jest niebo?)

Szukasz nieba daleko,
a ono jest tak blisko.
szukasz nieba wysoko,
a ono jest na ziemi... 
W dotyku matczynej troski,
w czułych objęciach miłości...
W dłoni , co łzy ociera,
w słowie, co ducha wspiera...
W uśmiechu, ciepłym jak słońce,
w przyjaźni, wiernej do końca...
W uścisku dziecięcej radości,
w darach ludzkiej życzliwości...
Tam właśnie znajdziesz niebo,
niemal każdego dnia,
bo ono przychodzi do ciebie,
by swoją cząstkę ci dać. 

Był maj...

Pamiętasz?Był maj i kwitły bzy...
Byliśmy tacy szczęśliwi...
Pełne naręcza ich przynosiłeś mi,
a ja w pachnących bukietach
mogłam cały urok podziwiać.
Pamiętam...Dziś też jest maj...
I też, jak wtedy kwitną bzy...
Lecz sama je zrywam wśród nostalgii.
Szkoda tych pięknych wiosennych dni,
kiedy z miłości robiłeś to ty...