El estúpido.

Chciałabym ci w twarz wykrzyczeć
całą swoją złość, cały swój żal
i na koniec to, że jesteś głupcem,
bo przecież miałeś wszystko to,
na co wcale nie zasługiwałeś.
Ale wiem, wiem , że nie warto... 
Nie usłyszysz żadnego z mych słów,
jesteś kompletnie głuchy na nie.
Nie szkoda mi ciebie, gdy widzę,
jak moje życie rumieńców nabiera,
a twoje coraz szybciej blednie,
odkąd je wiedziesz beze mnie.
I tylko radość we mnie wzbiera,
bo chociaż tak dużo straciłam,
tak naprawdę jeszcze więcej wygrałam. 

Nunca.

Nigdy nie jest za późno,
by szukać świata ze snów,
kieruj się taką zasadą:
więcej czynów mniej słów,
nie przejmuj się ludzkim gadaniem,
tylko swoje spokojnie rób.
Żeby bys szczęśliwym,
trzeba się tylko odważyć,
nie pozwól nigdy odejść
żadnemu ze swych marzeń,
zatrzymaj je, więcej wiary...
Na pewno się uda.
Dopóki chcesz, póki potrafisz,
jesteś w stanie osiągać cuda.

Kłamca.

Znowu mnie okłamałeś...
Który to już raz,
nie jestem w stanie zliczyć.
Wiesz, jesteś jak ten wrzód,
co zagoić się nie chce,
mam żal do siebie,
że nabrałam się jeszcze.
Swoim chamskim zachowaniem
drażnisz mnie i ranisz,
wszelkie zasady i normy
po prostu masz za nic.
A ja się będę śmiała,
gdy ty płakać będziesz,
po tym, jak zmienny los
na wymierzenie sprawiedliwości
kiedyś tam się zdobędzie.

Nie bój się...

Nie bój się mówić o uczuciach,
nie bój się ich wyrażać,
czasem niestety tak bywa,
że jednej chwili zabraknie,
by zdążyć je okazać.

Nie obawiaj się zdradzić emocji,
nie obawiaj się ich uwolnić,
niech popłyną szerokim strumieniem,
życie jest zbyt przewrotne,
szkoda czasu na ich tłumienie.

Los colores de la vida.

Życie ma tyle barw i odcieni,
ile w nim dostrzec potrafisz.
Noc kolorów nie zobaczy,
dopóki nie pokaże ich dzień,
ten zaś nową paletą 
swoje obrazy tworzy,
które z czasem pokryje
głębi wspomnień szarości cień.
Nie trzeba być artystą,
żeby zachwycić się życiem,
wystarczy kruchość chwil
w swej wyobraźni uchwycić. 

En la vida.

Człowiek ma w życiu to,
na co się odważy,
na tyle jest szczęśliwy,
na ile ma siły, wiary
spełniać to, o czym marzy.

Człowiek to w życiu ma,
co w swojej szczodrości
sam innym tez daje,
na tyle ma radości,
na ile przyjemności doznaje. 

La mascarada.

Maskarada trwa...
Co raz nowa rola,
a z nią inny kostium,
kolejna maska na twarzy.
Gubisz gdzieś siebie,
tracisz własną tożsamość,
ginie twoje prawdziwe ja.
Już nawet nie wiesz,
kim rzeczywiście jesteś,
a maskarada trwa...