Już babie lato
srebrem nam błyśnie
falując lekko
z liściem na wietrze.
Już mgłą zasnute
są rześkie poranki,
a przecież lato jeszcze.
Już czerwień ubrała
pod lasem kalina,
strojna w korale,
niczym piękna dama.
Już drzewa delikatnie
złotem muśnięte
a przecież lato jeszcze.
Już jesień czeka
za progiem przyczajona,
barwiąc ogrody
ciepłymi odcieniami.
Już klekot bociani
zamilkł na łąkach,
a przecież lato jeszcze.
© A.K.
English version of the poem:
Already gossamer
will shine for us with silver
waving slightly
with a leaf in the wind.
Already covered with fog
are crisp mornings,
and yet it's still summer.
Already is wearing red
viburnum by the forest,
elegant in corals,
like a beautiful lady.
Already trees are gently
with gold, brushed
and yet it's still summer.
Already an autumn waits,
lurking on the threshold,
coloring the gardens
with warm shades.
Already storks' clatter
fell silent in the meadows,
and yet it's still summer.
© A.K.
spoglądam w kryształowy strumień
i...
widzę tam ciebie
kobietę
z niegasnącym w sercu słońcem
nawet
gdy szmaragdowy błysk w spojrzeniu
próbujesz
zgasić mętną melancholią
z pozoru
wydajesz się być krucha i delikatna
lecz wnętrze
kryje wielką siłę życia
chociaż pośladki bolą od kopniaków
dłonie
masz wciąż miłością ciepłe
a przecież
nie jeden raz od losu w twarz
dostajesz cios kamienną złośliwością
tekst i zdjęcie:
© A.K.
English version of the poem:
I look at the crystal stream
and...
I see you there
woman
with the sun that doesn't stop shining in the heart
even
when an emerald flash in a look
you're trying to
put out with a cloudy melancholy
seemingly
you seem to be fragile and delicate
but the inside
conceals a great power of life
although the buttocks hurt from kicking
hands
you still have a warm with love
and yet
not even once from fate in the face
you get a blow with stone malice
text and photo:
© A.K
Przytul mnie,
niech pustka nie ścina lodem krwi,
bo tylko przy tobie czuję słońce.
Gdy odległość
ziębi ciało
mroźnym oddechem,
wtedy czuję.
Potrzeba mi ciebie,
dłoni zamykających ogromny świat
w swoim dotyku
jak dwie iskry pełne szczęścia.
© A.K.
English version of the poem:
Hold me,
let emptiness not to icebound the blood
because I only feel the sun with you.
When the distance
chills the body
with frosty breath,
then I feel.
I need you,
hands closing the huge world
in their touch
like two sparks full of happiness.
© A.K.
Sierpniowy zmierzch
sypie złoty pył
na pomarszczone lekką falą
wodne lustro.
Słoneczny krąg,
jak dojrzała pomarańcza,
błyszczy na granatowej kurtynie,
opuszczanej przez mrok
nad horyzont.
Mleczne obłoki,
utkane z najdelikatniejszej mgly,
niczym kwiat,
rozkwitają przed zmrokiem
na niebie.
Różową ciszą
płynie przez zamyślone chwile
łagodny wiatr.
Milkną odchodzące w sen drzewa,
czas przysłania cień.
tekst i zdjęcie:
© A.K
English version of the poem:
August twilight
sprinkles golden dust
on a water mirror
wrinkled by the light wave
Sunny circle,
like a ripe orange,
shines on the dark blue curtain,
dropped by the murkiness
above the horizon.
Milky clouds,
woven of the most delicate mist,
like a flower,
they flourish before the darkness
on the sky.
Gentle wind.
flows through thoughtful moments
with pink silence
Become silent trees, going to sleep,
shadow covers the time
text and photo:
© A.K.
już zasłoniła okna
czarna i delikatna jak jedwab
kurtyna
podświetlona nastrojowymi lampionami
noc
na dobry sen rozpoczyna spektakl
w teatrze cieni
ciiiii
posłuchaj jak księżyc
srebrnym głosem nuci do ucha
gwiezdne ballady
zamknij oczy
i daj się ponieść melodii
lekkiej i zwiewnej jak skrzydlaty wiatr
tam gdzie miejsce i czas
nie znają granic
© A.K.
English version of the poem:
has already covered the windows
black and delicate as silk
curtain
illuminated with moody lanterns
night
begins spectacle for a good night's sleep
in the shadow theater
shhhhh
listen how the moon
with a silver voice hummers to one's ear
star ballads
close your eyes
and let yourself get carried away by the melody
a light and airy as a winged wind
where place and time
do not know the limits
© A.K.
myślisz
że jestem twarda i silna
jak mój ochronny pancerz
którym na co dzień
zasłaniam kruche jak porcelana wnętrze
lecz kiedy zdejmuję go przed snem
jestem bezbronna
jak ślimak bez skorupy
gdy wredny czas
ciska kamieniami w odsłoniętą duszę
wtedy właśnie
poznajesz moją słabość
zręcznie skrywaną przed ciekawskim okiem
kiedy łzą
próbuję posklejać to co popękało
© A.K.
obraz:David Palumbo
English version of the poem:
you think
that I am hard and strong
like my protective armor
by which every day
I hide the brittle porcelain interior
but when I take it off before bedtime
I'm vulnerable
like a snail without a shell
when the nasty time
throws stones at the exposed soul
that's right then
you know my weakness
skilfully hidden from the curious eye
when they cry
I'm trying to glue what cracked
© A.K.
painting: David Palumbo
może jestem
z pozoru chłodna i obojętna
jak królowa śniegu
zakuta w twardą lodową zbroję
pokerową twarzą
nie zdradzam żadnych emocji
które jak wulkan wybuchają
i płyną lawą we wrażliwym wnętrzu
czasem wystarczy
kochającą czułością dane ciepło
by stopniała mroźna biel
ukazując serce
bijące płomienną czerwienią
© A.K.
Engliish version of the poem:
maybe I am
seemingly cold and indifferent
like a snow queen
being put into hard ice armor
with poker face
I do not show any emotions
which like a volcano erupt
and flow with lava in a sensitive inside
sometimes warmth
given by lovingly tenderness is enough
that the frosty whiteness would melt
showing the heart
beating with flaming redness
© A.K.
