Całkowita ilość wyświetleń

wtorek, 29 lipca 2014

Blizny.

Blizny na twym ciele
świadczą o tym, że żyłeś,
twarda, ciężka rzeczywistość
swoim cierniem do krwi
boleśnie cię zraniła.
Blizny na twym sercu
świadczą o tym, że kochałeś,
trudna, nieszczęśliwa miłość
swój ślad na zawsze
na dnie duszy pozostawiła.  

Zapatrzeni w siebie.

Udają,  że nic nie widzą,
udają , że nic nie słyszą,
niczym ślepi i głusi,
idą sobie przez życie,
nie rozglądając się dookoła...
Ludzie bez przerwy zapatrzeni
jedynie w swoje oblicze,
wciąż się potykają na drodze
o potrzebujące serca,

przez wszystkich zapomniane...

poniedziałek, 28 lipca 2014

Słoneczniki.


Słoneczniki,
radosne dzieci słońca,
śliczne główki do światła obracają.
Żółte płatki, omdlałe z gorąca,
na świeżej wody
pierwsze krople czekają.
Słoneczniki,
letnia ogrodu ozdoba,
zielonym okiem
w górę wpatrzone.
Cieszą oczy swoim widokiem,
w wesołe bukiety ułożone.

niedziela, 27 lipca 2014

Między jawą a snem.

Na granicy jawy i snu
olśnienia krótki błysk,
myśli moje nieuczesane
układają się w słowa.
Pod ciemną poduszką nocy,
gdzie cień ma swój raj,
zasłuchane w dźwięki ciszy,
natchnienie się chowa.
Na krawędzi czuwania i nieświadomości,
inspiracji głębszy łyk
i płyną z serca słowa,
najpiękniejsze, bo o miłości.

piątek, 25 lipca 2014

Pełnia lata.

Płoną czerwonym rumieńcem
korale dojrzewającej jarzębiny.
Łany zbóż kolor zmieniają
z zielonego na słomkowy...
Smaki i zapachy wakacyjnych dni,
zamykane w butelkach, słoikach...
Radość pogodnych dni
w żółtych kwiatach słonecznika...
Szum morskich fal wzburzonych,
chrzęst piasku pod stopami...
Lato w pełnej krasie
wędruje razem z chmurami...

czwartek, 24 lipca 2014

Poema sobre la lluvia.( Wiersz o deszczu.)

Deszcz...
Akwarelowe pejzaże,
kroplami rozmyte...
Wodne krajobrazy,
pastelami rysowane..
Deszcz...
Monochromatyczne widoki,
szkicowane szarościami...
Błotne ex librisy,
rzeźbione strumykami...
Deszcz...

Psia dola.


Porzucony, bezpański pies
jeszcze czeka na miłość,
na tą, co go przygarnęła,
a potem go zostawiła.
Nic nie je, nie pije,
tylko tęskni i czeka,
na łaskę i niełaskę losu
oddany przez człowieka.
Cierpi tak strasznie,
bo nikt go już nie kocha,
zaskomli tylko żałośnie,
zanim serce bić przestanie...