Grano del bien y del mal.( Ziarno dobra i zła.)

Na glebie ludzkich serc
dwa ziarna razem kiełkują,
tam, gdzie zostały zasiane,
jedno przez pana dobra,
drugie przez pana zła.
W życiu okaże się,
które to  z nich
ma silniejsze korzenie
i tego ziarna plon
dusza będzie bardziej cenić.
Bo dobro ze złem
rosną obok siebie,
jedno z nich w drugie 
łatwo może się zmienić. 

Wędrówka do gwiazd.

A kiedy zapadnie noc,
uniosę się do gwiazd ...
Wsiądę w wielki wóz
i pomknę nim tam,
gdzie nie liczy się
żadne miejsce i czas.
Srebrny blask księżyca
tam właśnie mnie zaprowadzi.
Wciąż wyżej i wyżej,
odkryję kosmiczną dal.
A kiedy skończy się noc,
znów powrócę na ziemię,
aż kolejna gwiezdna wędrówka
da satysfakcję i snów spełnienie. 

Mi verano.( Moje lato.)

Moje lato ma suknię
z płatków słonecznika utkaną,
na skroniach ma wianek
z powojów, malw i nasturcji.

Moje lato ma smak
świeżych, dojrzałych poziomek,
aromatycznych jak pokusa,
z przyjemnością zjadanych.

Moje lato ma zapach 
kolorowych różanych ogrodów,
gdzie jak bywa w miłości,
radość łączy się z bólem. 

O cierpieniu.

Bo kiedy cierpi
bliska nam osoba,
serce z żalu pęka.
Jej słone łzy zmywają
wszelkie kolory tego świata
i ginie wesoła tęcza.
Bo kiedy cierpi
bliska nam osoba,
jej wszystkie słowa
każdy dźwięk zagłuszają,
a oczy przepełnione smutkiem,
jak magnes wzrok przyciągają.

Uchwycić wieczność.

W kołowrotku zakręconych dni
coraz szybciej kręcisz się.
Po drodze bezpowrotnie tracisz
tyle biegnących obok chwil.
Czas powiedzieć sobie dość,
zwolnić szalony ten bieg. 
Zatrzymaj się... Zobacz więcej...
W kropli wody, w ziarenkach piasku
spróbuj wieczność uchwycić.
Może własnie na taki moment
czekałeś całe swoje życie... 

Dopóki...

Dopóki wierzysz,
wszystko jest możliwe...
Nie kiedyś tam,
lecz tu i teraz. 
Dopóki pragniesz,
wszystko jest możliwe...
Tu i teraz, nie kiedyś
tobie dzieje się.
Dopóki walczysz,
wszystko jest możliwe...
Tu, teraz, zawsze... 
Wygrasz, bo chcesz... 

Allá del horizonte de tiempo.(Za horyzontem czasu.)

Szklane witraże wspomnień,  
w ołowianych  ramach pamięci
zdobią otwarte okna duszy.
Ciemne wachlarze tajemnic,
w sercu szeroko rozłożone,
chronią ziarenka prawdy.
Wolne motyle myśli,
na  niby łąkach umysłu,
lecą z wiatrem inspiracji.
Kolorowe miraze snów,
niebo łączy się z ziemią,
za horyzontem czasu...