La melodía de la noche.

Muzyka wiosennej nocy...
Kałuży szybki plusk,
deszczu cichy szum,
kapiących z góry kropel
jednostajny,usypiający rytm...

Melodia burzowej nocy...
Błyskawicy jasny flesz,
grzmotu złowrogi mruk,
skrzydeł lecącej ćmy
ledwie słyszalny szmer... 

Nie smuć się...

Nie smuć się, kiedy odejdę,
przecież nie warto wracać
do już zamkniętej przeszłości,
nie warto uronić łzy 
po już skończonej miłości.
Bo życie toczy się dalej,
jak wciąż nieskończona gra.
Wejdź do niej w każdej chwili,
kto wie, a może dziś
słodki zwycięstwa poczujesz smak? 

La hermosa primavera.

Śliczna wiosna na dworze,
w swym ulubionym,jasnozielonym kolorze.
Jasne słońce mocniej przygrzewa,
już czas, by zakwitły drzewa.
Na chybił-trafił gałęzie wybiera,
białe pąki szerzej otwiera.
Piękna wiosna na dworze,
idzie na spacer, kto może.
Ptaszyny siedzące na sośnie
coś sobie ćwierkają radośnie.
psotny wiatr cicho dmucha,
wesołej pory odgłosów słucha.

Oddalenie.

Oddalamy się od siebie...
Powoli... Nieznacznie...Nieodwołalnie...
Ostygła namiętność,chłodem powiało...
Romantyzmu cudowny czar prysł,
uczuciom nie sprzyja czas. 

Oddalamy się od siebie...
Powoli... Nieznacznie...Nieodwołalnie...
Niegdyś piękny obraz miłości
teraz zapomnienia zakrywa kurz...
Różnymi drogami idziemy już... 

¿Quién?

Komu słońce?Komu deszcz?
Komu upał?Komu śnieg?
Komu urodzaj, a komu susza?
Bierzesz, co daje ci los
podczas ziemskiej podróży.

Komu tęcza, komu grad?
Komu cisza?Komu wiatr?
Komu spokój, a komu burza?
W życiu masz zawsze to,
na co sobie zasłużysz.

Los jacintos.

Hiacynty...
W pięknym, wiosennym ogrodzie...
Białe, niebieskie, różowe,
żółte, pomarańczowe, czerwone.
Hiacynty...
W ciepłym blasku słońca
drobne płatki rozgrzane
słodkim zapachem uderzają do głowy.
Hiacynty...
Mała rzecz, a raduje,
wystarczy na nie popatrzeć,

wiosnę w sobie się czuje.

La jardin de la primavera.

Wiosenny ogród,radością życia tchnący,
jak tęcza mieni się odcieniami,
gdy zza chmur wyjrzy słońce.
Prymulki, hiacynty, bratki i tulipany,
w pełni rozkwitu będąc,
tworzą urocze, kwiatowe dywany.
W rogu forsycji krzew,
jaskrawą żółcią oficie obsypany,
a oprócz niej drzewa,
świeżą bielą gałązki zalane...