Wiersz do obrazu: Helenka z wazonem –czas powstania 1902 r
(A poem to the image: Helenka with a vase -painted in 1902 )
Spójrz mamo
jak ładnie na wazonie
błyszczy promień słońca
stół jak lustro odbija jego twarz
a ja wciąż nie mogę się napatrzeć
Wiesz mamo
podoba mi się ten różowy wazon
ma kolor truskawek ze śmietaną
a bukiet kwiatów w nim to tęcza
pachnąca letnim dniem
albo krainą marzeń
© A.K.
zdjecie:https://pl.pinterest.com/pin/324822191870079543/
English version of the poem:
Look Mom
how nicely on a vase
the sun's ray shines
a table like a mirror reflects its face
and I still can not watch
You know, Mom
I like this pink vase
it has the color of strawberries with cream
and the bouquet of flowers in it is rainbow
fragrant with summer day
or the land of dreams
© A.K.
photo: https: //pl.pinterest.com/pin/324822191870079543/
Czekoladowe fondue
rozlewa się słodką falą,
zahaczając o siódme niebo.
Ciepła, kusząca przyjemność,
dotykając jak ty
spragnionych warg,
delikatnie pieści zmysły.
Świeże, soczyste truskawki,
którymi karmisz łaknienie,
smakują jak letnie pocałunki,
malowane ognistą czerwienią.
Uwielbiam namiętne wieczory,
gdy do rytmu miłosna nutę
gra szampan,
buzując rozkosznie bąbelkami.
Wtulam się w bursztynowy półcień
podążając za miękkimi gestami,
Płoną świece
w oczekiwaniu na mocno spóźniony sen,
a między nami tańczy
czekolada, truskawki, szampan
i bliskość,
wypełniona fantazjami...
©A.K.
English version of the poem:
Chocolate Fondue
spills with a sweet wave,
hitting the seventh heaven.
Warm, tempting pleasure,
touching like you
thirsty lips
gently caresses the senses.
Fresh, juicy strawberries,
which you feed on the hunger,
taste like summer kisses,
painted with fiery red.
I love passionate evenings,
when to the rhythm of a love note
plays the champagne,
with delightful bubbles.
I am hugging myself into amber shade
following soft gestures,
Candles are burning
awaiting for a long delayed sleep,
and chocolate, strawberries, champagne
dance between us
and closeness,
filled with fantasies ...
©A.K.
w gwiezdnych źrenicach
tysiąc dróg
splata się w jedno imię
przeznaczenie jak wiatr
niesie cię tam
gdzie nie ośmielasz się dojść
i zabiera ze ścieżki
z której nie chcesz zawracać
© A.K.
English version of the poem:
in pupils of the stars
one thousand roads
is interwoven in one name
destiny like the wind
carries you away
where you don't dare to go
and takes from the path
which you don't want to turn back
© A.K.
Rozsądek
jak waga
waży i mierzy słowa
dodając ciężaru
gdy szala z głupotą
niebezpiecznie
przechyla się w dół
czasem krzyczy
głośniej niż grom
lecz często
jest cichszy niż szept
© A.K.
English version of the poem:
Sense
Like weight
weighs and measures words
adding heaviness
when the scale with stupidity
dangerously
tilts down
sometimes it screams
louder than thunder
but often
it is quieter than a whisper
© A.K.
Chwila łagodna
jak muśnięcie skrzydłem motyla
zostawia na rzęsach jedwabne cienie
pod powieką nadzieja
rozkłada tęczowe parasole
a ja zamawiam błękit na niepogodę
niech zagra słoneczne etiudy
sercu co pogubiło diamentowe łzy
czas nie tęskni do dat
z omszałych przeszłością kalendarzy
© A.K
zdj.etsy.com
A gentle moment
like a brush of a butterfly's wing
leaves silk shadows on eyelashes
hope under the eyelid
spreads the rainbow umbrellas
and I order blue for bad weather
let it play sunny etudes
for heart that lost diamond tears
time does not miss dates
from mossed by past calendars
© A.K
ph.etsy.com
A ja odrabiam
najtrudniejszą lekcję w szkole zwanej życiem:
Nosić słońce na twarzy,
Bez względu na pogodę w sercu,
Bez skargi przyjmować cierpienie,
Nie tkwić w pół kroku w przeszłości,
Nie czuć lęku przed nieznanym jutrem!
Rozumiem jak to jest karmić się chwilą,
Co gorzko smakuje łzami
I upaść na samo dno( jakiś czas temu)
Rozumiem jak boli
noc ciemna, samotna, gdy powieka
przytula chłodne koszmary.
I rozumiem jak to jest krzyczeć w bezsilności
W niepoliczonym świetle,
W niepoliczonym mroku.
Zdołałam nadzieją dogonić moment,
Który zdawał się oddalać bez końca
I rozumiem że najtrudniej opanować
Własne wnętrze
Żeby się nie dać zagryźć zwątpieniu
I nie zawrócić z wybranej ścieżki
Lecz wciąż odrabiam
najpoważniejszą lekcję w szkole zwanej życiem:
Nosić słońce na twarzy,
Bez względu na pogodę w sercu,
Bez skargi przyjmować cierpienie,
Nie tkwić w pół kroku w przeszłości,
Nie czuć lęku przed nieznanym jutrem!
© A.K.
And I'm doing
the most difficult lesson in a school called life:
Wear the sun on your face,
Take all suffering without complaints,
Do not be stuck in half a step in the past,
Do not feel fear of an unknown tomorrow!
I understand what it is like to feed on the moment,
Which has a taste of bitter tears
And drop to the bottom (some time ago)
I understand how it hurts
Dark night, lonely when eyelids
Hugs cold nightmares.
And I understand what it's like to scream in powerlessness
In uncounted light,
In uncounted darkness.
I managed to catch up with the hope,
Which seemed to go away without the end
And I understand that it's the hardest to be master
Of your own inside
Not to let youself being nibble on by doubt
And do not turn back from the chosen path
But I still do my homework
the most serious lesson in a school called life:
Wear the sun on your face,
Regardless of the weather in my heart,
Take all suffering without complaints,
Do not be stuck in half a step in the past,
Do not feel fear of an unknown tomorrow!
© A.K.
***
noc
tuli chłodem
smutki do serca
szukam ciepła
w znajomym zapachu
zastygającym na pościeli
przymykam powieki
chwile szepczą nostalgią
gwiazdy milczą
a ja tęsknię
© A.K.
obraz: Anna Razumovskaya
Eng;lish version of the poem:
***
night
cuddles with coolness
sadness to heart
I'm looking for warmth
in a familiar smell
frozen on the bedding
I close my eyelids
moments whisper of nostalgia
the stars are silent
and I'm longing
© A.K.
painting: Anna Razumovskaya
