Jestem, jaka jestem.

Jestem, jaka jestem,
mam swój styl oryginalny,
nie dam się zamknąć
w żadne ramy i schematy,
bo każdy człowiek jest inny,
bo każdy człowiek jest niepowtarzalny.

 Jestem, jaka jestem
i już się nie zmienię,
nie obchodzi mnie wcale,
czy komuś to nie pasuje,
bo bycie w pełni sobą
ja najbardziej sobie cenię. 

Poema sobre la primavera.

Zima, wiosna, lato, jesień,
jeszcze raz zima i wiosna...
Własnym rytmem koło czasu
do przodu kręci się.

Coraz dłuższe dni,
coraz krótsze noce,
pośród zieleni i kwiatów
wesoła wiosna kroczy.

Coraz cieplej na dworze,
słońce i deszcz na zmianę,
wiosna szybko kwitnie
coraz to innymi barwami.

Zima, wiosna, lato, jesień,
jeszcze raz zima i wiosna...
Własnym rytmem koło czasu



do przodu kręci się.

Są chwile, które...

Są ludzie, którzy odchodzą,
nie pytając, czy zatęsknimy,
są marzenia, które przychodzą,
nie wiedząc, czy je spełnimy.

Są łzy, które popłyną,
nie pytając, czy je przyjmiemy,
są radości, które spadają,
nie myśląc, czy tego chcemy.

Są chwile, które mijają,
nie licząc, że je zatrzymamy,
są wspomnienia, które wracają,
nie czekając aż je przywołamy.

Me encanta la primavera.

Kocham wiosnę...
Za słońce i za deszcz,
za ciepły,świeży wiatr,
za ładnie rozgwieżdżone noce 
i za księżyca srebro też.

Kocham wiosnę...
Za błękit pogodnego nieba,
za piękny zapach kwiatów,
za młode liście na drzewach
i za radosne głosy ptaków. 

Krokusy.

Krokusy...
Białe... Żółte... Fioletowe...
Małe, skromne kwiatki
w wiosennym, ciepłym słońcu
delikatne płatki wygrzewają.
Pięknym oczkiem swoim
w lazur nieba zapatrzone.
Krokusy...
Drobne... Większe... Różnokolorowe...
Uroku niepozornym widokiem dodają
najbardziej posępnym dniom.
Monotonią zmęczone już oczy 
swoim pojawieniem cieszą,
w pogodny nastrój wprowadzając.

Krokusy...

Wiosenny las.

Ożył las...Obudził się..Wiosną...
Na soczystej zieleni mchów
jasny fiolet przylaszczek,
miejscami dywanem rozścielony.
Słońce przemyka promieniami
po czarnobrunatnej ziemi,
pomiędzy smukłymi drzewami,
złotym światłem malując pnie. 
Już czas, żeby w milczeniu
ziścił się ich wielki sen,

sen o kolejnej już wiośnie. 

Quién puede...

Mądrze iść, przez życie,
bezbłędnie pojąć znaczenie zdarzeń,
kto to umie, kto to potrafi,
ten z nas jest szczęściarzem.

Nie stracić wiary i nadziei,
gdy tych potrzeba najwięcej,
kto to umie, kto to potrafi,
ten z nas jest najsilniejszy.

Mieć odwagę i siłę woli,
żeby spełniać swoje marzenia,
kto to umie, kto to potrafi,
ten z nas jest najpiękniejszy.