Na progu wiosny.

Wiosenna radość jak wiosenne słońce,
ciepłem się w sercu rozlewa.
Śnieżyczki, krokusy i przebiśniegi
nowe życie w ogrody  tchną,
na progu coraz ładniejszej wiosny. 
Szare bazie na wierzbie 
już dawno o niej marzą,
jeszcze chwila, jeszcze moment
i znów zazielenią się drzewa,
a między liśćmi siedząc,
jakiś ptak na gałęzi
wesołą nutę zaśpiewa. 

Porque el amor es un loco.

Wtulić się w ciebie to mało,
dotykać cię- jeszcze mniej,
móc czuć cię cała sobą,
oto czego dziś pragnę,
oto czego dziś chcę.

Bo miłość jest szalona,
czasem robi tyle głupstw,
czasem żyje marzeniami,
nadzieję wielką mając,
że spełnią się teraz i tu.

Los sueños nocturnos.

Jest głęboka, ciemna noc.
Gdzieś daleko za taflą szkła,
pod wielkim czarnym abażurem
księżycowa żarówka tworzy nastrój
swym delikatnym, przytłumionym światłem.
Niesione dźwiękami idealnej ciszy,
prowadzone przez drogowskazy gwiazd,
zebrane myśli, marzenia i sny,
przemierzając bezkresne przestrzenie,
razem ku  przeznaczeniu mkną...
Aż znajdą to jedyne miejsce,
gdzie mieści się spełnienia ląd. 

Nuestros demonios.

Nasze demony niepokoją
ciało, umysł i duszę
wizją nocnych koszmarów.
Nasze demony czyhają,
wpatrują się głodnym wzrokiem,
zbyt długo w uśpieniu trwając.
Nasze demony krzyczą,
zrywając się ze snu,
wnętrze mrokiem zalewają.
Nasze demony szaleją,
uwalniając się z więzienia,
życie w dramat zamieniają.

Coraz bliżej wiosna...

Coraz bliżej wiosna,
wraz z nią tak pięknie
drzewa w zieleni skąpane,
cieplejsze noce i dni,
bez przymrozków nad ranem.

Coraz bliżej wiosna, 
wraz z nią słońca blask,
radością życia tętniący,
świeży aromat kwiatów,
tak uroczo wszędzie kwitnących.  

La lluvia de marzo.

Smętny dzień, wypełniony deszczem,
w nierównych powierzchniach kałuż
obrazy ponurej rzeczywistości
wiernie, jak zdjęcia, się odbijają.

Szary dzień, trochę smutny,
na krawędzi  depresji stojący.
chłodna i nieprzyjemna aura
wzmaga tęsknotę za słońcem

Paskudny dzień, w wodzie skąpany,
burą pierzyną  grubych chmur 
całe niebo dokładnie przykryte,
brudne drogi błotem schlapane. 

Królowa buław czyli pasja tworzenia.

Ognisty temperament ma ta pani,
nijak w miejscu nie usiedzi
ta tak ceniąca wszelkie piękno kobieta.
Obdarzona sporą dawką wyobraźni,
jej wiecznie niezaspokojona dusza
domaga się siły kreatywności
do tego wielkiej pasji tworzenia.
Niebywale uzdolniona królowa buław
pięknie pisze, maluje, czy komponuje,
w charakterystyczny dla siebie sposób
alternatywną rzeczywistość czarująco kreuje.