Yo te quiero mucho....

Kocham cię bardzo
i nic tego nie zmieni,
nawet gdy na radość
kładzie się kilka cieni.
kocham cię bardzo
i ty o tym już wiesz,
mogę ci to udowodnić słonko,
ale czy tego ode mnie chcesz?
Kocham cię bardzo,
wyrazić to chcę,
najpiękniej jak potrafię,
bo rzadko takie uczucie cię trafia.

Ślady jesieni...

Chłodną nutą nostalgii,
ckliwym rytmem tęsknoty
za ciepłym blaskiem letniego słońca
kolejna zbliża się jesień,
lasy i ogrody wrzosami,
swoimi śladami znacząca.
Z drzew coraz obficiej
brązowe się sypią kasztany,
na deszczem zmoczonych polanach
grzyb dorodny się jawi,
a dzień coraz później wstaje
i coraz wcześniej zasypia...

Nie czekaj...

Nie czekaj na darmo  na to,
na co czekać nie warto,
przestań cierpieć skrycie,
zacznij cieszyć się życiem.
Odetnij się od przeszłości,
nie wróci to, co się stało,
wyrzuć z siebie wściekłość i żal,
choćby wszystko w tobie krzyczało.
Nie popadaj w skrajności,
te będą tobą targały, szarpały,
największa z sił siła to ty,
łaskawe niebiosa ją zesłały.

No me lástima...

Nie szkoda mi lata,
nie szkoda mi słońca,
nie szkoda mi  kąpieli
w ciepłej wodzie falującej,
nie szkoda mi opalenizny,
co ładnie ciało brązowi.
Dziś jesteśmy tutaj,
jutro nie ma nas...
Życie swoim rytmem się toczy,
wszystko swój czas ma,
lecz przecież we wspomnieniach
może bez konca trwać.

La libertad

Wolność...
To poczucie swobody
i zapominanie co to strach,
to sztywnych barier pokonywanie,
samemu sobie narzucanych.
Wolność...
To wydobywanie z siebie
coraz większych możliwości,
dających uczucie spełnienia,
radości, szczęścia i niezależności.

La noche lluviosa

W deszczową, zimną noc

krople wody jak srebrne łzy,

na szybach okien w ciemności błyszczą

Księżyc w pełni zamiast swą krasą

na całym niebie brylować,

za chmurami ciężkimi

przed ponurą aurą się skrył.

Jaśniejszą łunę po sobie zostawił,

jedyny ślad obecności.

W deszczową, zimną noc

najlepiej jest marzyć i śnić,

odrywając się na chwilę

od nieprzyjemnej, depresyjnej rzeczywistości.

Mañana de verano

Upalny, letni poranek,

cały światłem zalany.

Wokół mnie zieleń drzew,

nade mną pogodne niebo,

a na nim białe obłoki, 

jak delikatne pióra,

może to skrzydła aniołów,

co aby ludzkiego spokoju strzegli,

z góry zostały zesłane?

Pode mną czysta woda,

kołysze mnie swymi falami,

a ja taką myśl w sobie mam:

tyle szczęścia jest w nas,

ile dajemy go sami....